نمی دونم کدوم یکی از شماها می تونه توی خونشون شبکه ی تهران رو ببینه. شب ها یه ساعتی بعد افطار یه برنامه می ذاره که مجریش آقای رشیدیه. هر شب یکی رو دعوت می کنن و بعد کلی حرف و صحبت مهمان یه کمکی واسه ایتام بی سرپرست می کنه و یا علی تا شب بعد.

اما دیشب...

اولهای برنامه مجری (همون آقای رشیدی) یه قصه تعریف کرد. گفت: «دیروز یه بنده ی خدایی من رو توی خیابون دید و بعد از کلی سلام و احوال پرسی گفت که آقای فلانی، چن روز پیش من یه روحانی رو سوار ماشین کردم (طرف مسافر کش بوده) و توی مسیر تا سر کوچه رسوندمش اونم از ماشین پیاده شد رفت و من هم رفتم. بعدش توی ماشین یه کیف پول پیدا کردم و فهمیدم که مال همون آقای روحانی هست، حالا چن روزه دنبالش می گردم و همه ی اون کوچه پس کوچه ها رو گشتم تا بلکه پیداش کنم و کیف پولش رو بدم.» تا این جای قصه خیلی رمانتیکه و به درد مجله های زرد می خوره تا از این بنده ی خدا یه الگو بسازن واسه ی همه ی جوون ها. اما از این به بعدش رو گوش کنید: «رشیدی ازش می پرسه که حالا توی کیفه چی بوده؟ پولی چیزی هم توش بوده یا نه؟ طرف هم می گه آره توی کیفه 130.000.000 تومن تراول چک بوده. (مطمئن باشید صفرها رو درست گذاشتم، چن بار شمردمشون). حالا دیشب آقای حسنی اومده بود و اول برنامه اش. می گفت که اگه اون آقای روحانی صداش رو می شنوه بره پولش رو از اون بنده ی خدا بگیره که چن روزه از خواب و خوراک افتاده.

حالا...

نتیجه های اخلاقی:

1. بابا آخوند. آخوند هم آخوندها ی تهران.

2. اون آخونده احتمالا هم عصر ماموت ها بوده چون تا اون جایی که می دونم شهریه ی یه ماه یه طلبه (بالاترین شهریه ممکن) حدودا 160 - 170 هزار تومنه. خرج خورد و خوراک رو بذارید کنار ببینید این بنده ی خدا چن سال پول جمع کرده!

3. شبکه تهران با ستاد اموال گمشده ی تاکسی رانی قرار داد همکاری بسته.

4. عجب آدم سرفه جویی بوده ها 130.000.000 تومن داشته اما ماشین نداشته. (عجب!)

5. ... (این رو دیگه خودتون بگید!)

والا ما که نفهمیدیم غرض این شبکه تهران چی بوده اما هر چی بوده خیر بوده قطعا قطعا قطعا.